Nu echt deel 2 van 11-12juli
Blijf op de hoogte en volg Marieke
13 Juli 2016 | Australië, Melbourne
Elke x werd er een deel van het verslag niet geplaatst.. Waarschijnlijk door een smiley.. Dus nu echt deel 2!!
Vandaag was Seth niet fit en heeft dan ook even geslapen overdag, ik ben er zodoende even alleen tussenuit gesneakt om het olympic aquatic center te bezoeken om n paar baantjes te trekken...wie had dat ooit gedacht trouwens dat dit ooit uit vrije wil zou gaan gebeuren..
Zo, deze gozer maak je niet gek in een grote onbekende stad, en "Marieke heb ik niet nodig dat kan ik zelf wel" pluis ik uit hoe je met het openbaar vervoer naar het zwembad kan komen en zodoende sta ikzelfverzekerd de tram op te wachten.
Ik ga er echter even aan voorbij en maak de klassieke fout door aan de verkeerde kant van de weg te staan en als ik de tram in val, valt het me even later op dat hij de verkeerde kant op rijdt...het links rijden en dus ook "links " denken zit er nog niet in...uitstappen weer dus en de straat oversteken om de tegenovergestelde tram te nemen...waarbij ik op n haar na voor mn flikker gereden wordt omdat je ook daar naar de verkeerde kant van de weg zit te staren terwijl het verkeer van de andere kant komt, zo weer even met beide beentjes op de grond..oversteken is nooit mn sterkste punt geweest;-)
Het olympische zwembad is trouwens een lust voor het oog zeker als ik bijna de enige ben die in het enorme complex in het water ligt...
Het lijkt wel of er een amber-alert is uitgegaan, dat er een kale (nde) man in zn midlife van plan is met gebrekkige techniek en overmoedige inborst gaat zwemmen en zodoende
staat er op elke! hoek van het bad een badmeester die tot aan de strot uitgerust is met o.a. reddingsvest, reddingsboei, surfplankachtig ding en een compleet arsenaal lichtpijlen in variabele afmetingen. Het wakend oog en connecties van Henk reiken ver kennelijk :-)
Ik kan kiezen tussen de langzame, medium of snelle baan, en kies voor de laatste alhoewel ik me afvraag of t water wat daarin ligt echt harder gaat:-)
Met de taxi terug want dat kost eigenlijk evenveel stap ik in bij een Indier met dito tulband en baard tot aan de knie.
Zoals alle aussies is hij niet verlegen om n praatje en als ik hem vraag of hij de drukte niet zat is zo af en toe omdat ik toch maar wat moet zeggen zegt hij dat ie uit Delhi komt, dus druk?, nee heeft ie geen last van....een typisch voorbeeld van "neem een geit" dus en hij heeft gelijk. Melbourne is een grote stad, met veel hoogbouw, wolkenkrabbers en glimmende kantoren, maar desondanks is de sfeer heel relaxed en dat is precies hetgeen wat ons aantrok toen we de vorige x in Sydney waren.
S'avonds downtown Melbourne opgezocht, we kunnen er lopend heen en heerlijk gegeten bij een piepklein restaurantje aan een piepklein tafeltje, Seth vond de langverlangde spaghetti a la ragu een 10+ en de cheese- en lemoncake was hemels als toetje.
De enkele daklozen die links en rechts op de stoep liggen hebben veel bekijks van Daan en Seth.
"Als ik later groot ben ga ik echt niet mn laatste geld aan peukjes uitgeven" stellen ze vast en ik denk dat we deze zin maar even moeten bewaren voor je weet maar nooit.
De volgende ochtend wandelen we na het ontbijt naar de yara-rivier in het centrum alwaar het sea-life center zit. De kinderen hunkeren naar iets educatiefs of het was omdat het center wifi heeft en dat prominent op de folder heeft staan, we houden het op dat eerste.
Het was mooi, goed, en zigzaggend tussen de buggy's hebben de boys een prima ochtend gehad in een mooi "museum".
Eenmaal buiten weer de stad door gelopen en bij de supermarkt wat yoghurt en broodjes ingeslagen voor een lunch op de hotelkamer.
Vanmiddag een lanterfant dagje en vanavond nog even naar een leuk eettentje alvorens morgen de omstandigheden weer wat primitiever worden.
Morgenvroeg de camper oppikken en dan met vingers gekruist dat gevaarte uit Melbourne loodsen om daarna de great ocean road af te rijden.
Zin an!
Vandaag was Seth niet fit en heeft dan ook even geslapen overdag, ik ben er zodoende even alleen tussenuit gesneakt om het olympic aquatic center te bezoeken om n paar baantjes te trekken...wie had dat ooit gedacht trouwens dat dit ooit uit vrije wil zou gaan gebeuren..
Zo, deze gozer maak je niet gek in een grote onbekende stad, en "Marieke heb ik niet nodig dat kan ik zelf wel" pluis ik uit hoe je met het openbaar vervoer naar het zwembad kan komen en zodoende sta ikzelfverzekerd de tram op te wachten.
Ik ga er echter even aan voorbij en maak de klassieke fout door aan de verkeerde kant van de weg te staan en als ik de tram in val, valt het me even later op dat hij de verkeerde kant op rijdt...het links rijden en dus ook "links " denken zit er nog niet in...uitstappen weer dus en de straat oversteken om de tegenovergestelde tram te nemen...waarbij ik op n haar na voor mn flikker gereden wordt omdat je ook daar naar de verkeerde kant van de weg zit te staren terwijl het verkeer van de andere kant komt, zo weer even met beide beentjes op de grond..oversteken is nooit mn sterkste punt geweest;-)
Het olympische zwembad is trouwens een lust voor het oog zeker als ik bijna de enige ben die in het enorme complex in het water ligt...
Het lijkt wel of er een amber-alert is uitgegaan, dat er een kale (nde) man in zn midlife van plan is met gebrekkige techniek en overmoedige inborst gaat zwemmen en zodoende
staat er op elke! hoek van het bad een badmeester die tot aan de strot uitgerust is met o.a. reddingsvest, reddingsboei, surfplankachtig ding en een compleet arsenaal lichtpijlen in variabele afmetingen. Het wakend oog en connecties van Henk reiken ver kennelijk :-)
Ik kan kiezen tussen de langzame, medium of snelle baan, en kies voor de laatste alhoewel ik me afvraag of t water wat daarin ligt echt harder gaat:-)
Met de taxi terug want dat kost eigenlijk evenveel stap ik in bij een Indier met dito tulband en baard tot aan de knie.
Zoals alle aussies is hij niet verlegen om n praatje en als ik hem vraag of hij de drukte niet zat is zo af en toe omdat ik toch maar wat moet zeggen zegt hij dat ie uit Delhi komt, dus druk?, nee heeft ie geen last van....een typisch voorbeeld van "neem een geit" dus en hij heeft gelijk. Melbourne is een grote stad, met veel hoogbouw, wolkenkrabbers en glimmende kantoren, maar desondanks is de sfeer heel relaxed en dat is precies hetgeen wat ons aantrok toen we de vorige x in Sydney waren.
S'avonds downtown Melbourne opgezocht, we kunnen er lopend heen en heerlijk gegeten bij een piepklein restaurantje aan een piepklein tafeltje, Seth vond de langverlangde spaghetti a la ragu een 10+ en de cheese- en lemoncake was hemels als toetje.
De enkele daklozen die links en rechts op de stoep liggen hebben veel bekijks van Daan en Seth.
"Als ik later groot ben ga ik echt niet mn laatste geld aan peukjes uitgeven" stellen ze vast en ik denk dat we deze zin maar even moeten bewaren voor je weet maar nooit.
De volgende ochtend wandelen we na het ontbijt naar de yara-rivier in het centrum alwaar het sea-life center zit. De kinderen hunkeren naar iets educatiefs of het was omdat het center wifi heeft en dat prominent op de folder heeft staan, we houden het op dat eerste.
Het was mooi, goed, en zigzaggend tussen de buggy's hebben de boys een prima ochtend gehad in een mooi "museum".
Eenmaal buiten weer de stad door gelopen en bij de supermarkt wat yoghurt en broodjes ingeslagen voor een lunch op de hotelkamer.
Vanmiddag een lanterfant dagje en vanavond nog even naar een leuk eettentje alvorens morgen de omstandigheden weer wat primitiever worden.
Morgenvroeg de camper oppikken en dan met vingers gekruist dat gevaarte uit Melbourne loodsen om daarna de great ocean road af te rijden.
Zin an!
-
13 Juli 2016 - 13:24
Ko En Mieke:
Wat een heerlijk verslag! Elke dag zoiets, dan vliegt ook voor ons de tijd een beetje.... Liefs, dikke knuffel. -
13 Juli 2016 - 13:39
Joost En Kim:
Wat heerlijk moppies! Ik hoop dat jullie snel allemaal fit zijn dan is het genieten nog fijner. Kan niet wachten op de foto's van Ocean Road! xx -
13 Juli 2016 - 13:46
Henk En Christien:
het gaat helemaal goed, compleet lekker leesbaar verslag. de avonturen van Hendrik Groen verbleken erbij. -
13 Juli 2016 - 13:48
Marieke Van Altena:
Zullen t proberen mam! Als de wifi toereikend is! En @kim ik heb al veel vette foto's, maar niet genoeg wifi mb om ze te posten.. Wie weet morgen! -
13 Juli 2016 - 13:49
Marieke Van Altena:
@chris en henk: ben nog niet begonnen. Wel al 1 boek uit.. -
13 Juli 2016 - 15:00
Marijke:
Nu al stikjaloers! Laat die foto's maar zitten ;-) -
13 Juli 2016 - 22:58
Marije:
wat een heerlijke verslagen weer!! :-))) -
14 Juli 2016 - 01:12
Dennis:
Mooi Marieke! Morgen om 17.10 vliegen we jullie kant op. Wij moeten ook wennen aan het "links" gebeuren. Vooral in het begin aan de verkeerde kant instappen is lachwekkend. Hebben er algeheel wat uurtjes auto rijden opzitten maar nu nog steeds bij het afslaan de verkeerde schakelaar zodat ik in plaats van richting aangeef de ruitenwissers vrolijk van links naar rechts bewegen....mooi man! Goede trip verder.... -
14 Juli 2016 - 10:55
Rallufie:
Wat een prachtig verhaal weer.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
